Wybór metody nakładania uzależniony jest przede wszystkim od rodzaju konstrukcji, sposobu przygotowania powierzchni, rodzaju stosowanej farby oraz warunków prowadzenia prac malarskich.
Optymalne metody nakładania farb, zapewniające uzyskanie najlepszych właściwości ochronnych i dekoracyjnych, podawane są w kartach technicznych poszczególnych wyrobów. Podane są tam również zalecane parametry natrysku hydrodynamicznego. Wyroby przeciwkorozyjne zaleca się nakładać natryskiem hydrodynamicznym lub pędzlami, natomiast farby nawierzchniowe i podkładowe mogą być nanoszone natryskiem hydrodynamicznym, pędzlem i wałkiem, a niektóre, po rozcieńczeniu odpowiednim rozcieńczalnikiem, również natryskiem pneumatycznym.
Urządzenia należy płukać po każdorazowym zakończeniu prac malarskich lub po przejściu na inny rodzaj farby. Szczególnie staranne płukanie konieczne jest po malowaniu wyrobami dwuskładnikowymi. Do płukania należy stosować rozpuszczalniki do mycia aparatury podane w kartach informacji technicznej.
-
Malowanie pędzlem
Nie zaleca się malowania pędzlem w przypadku wyrobów tiksotropowych (duża nierównomierność grubości powłoki malarskiej ? sznary, zbyt cienka powłoka), konieczności osiągnięcia dużej wydajności, konieczności osiągnięcia dobrego efektu dekoracyjnego lub tendencji do zmniejszania jednostkowych kosztów malowania. - Malowanie wałkiem
Nie zaleca się stosowania wałków do gruntowania podłoża, malowania farbami szybkoschnącymi, a zwłaszcza tiksotropowymi, oraz malowania w niekorzystnych warunkach atmosferycznych. Wyroby przeznaczone do malowania wałkiem powinny charakteryzować się dłuższym czasem schnięcia oraz nie powinny zawierać rozpuszczalników agresywnych.
Wałkiem nanosić można wyroby alkidowe, olejne, uretanowe, ale również poliuretanowe. Wyroby schnące fizycznie jak winylowe, akrylowe i chlorokauczukowe wymagają specjalnej techniki nakładania z uwagi na możliwość rozpuszczania poprzedniej warstwy. -
Natrysk pneumatyczny
Oprócz oczywistych zalet tej metody malowania, ma ona również wady w postaci zbyt cienkiej powłoki malarskiej, zwiększonego zużycia farby, niemożności stosowania farb grubopowłokowych, oraz konieczności stosowania dużych ilości rozpuszczalników. - Natrysk hydrodynamiczny
Zasada działania urządzenia do natrysku hydrodynamicznego polega na zassaniu wyrobu malarskiego pompą, przetłoczeniu przewodem wysokociśnieniowym do dyszy osadzonej w specjalnym pistolecie. Dysza posiada otwór o średnicy 0.1-2 mm i farba opuszczając dyszę na skutek przekroczenia prędkości krytycznej ulega rozpyleniu. Natrysk hydrodynamiczny stosuje się w wytwórniach konstrukcji stalowych i na budowie elementów o wymiarze powyżej 10cm. Malowanie mniejszych przedmiotów o skomplikowanych kształtach jest nieekonomiczne.
Zaletą malowania natryskiem hydrodynamicznym jest wysoka wydajność malowania (nawet do 800m2/godz.), oszczędność materiału malarskiego (30% w porównaniu z natryskiem pneumatycznym), uzyskiwanie prawidłowych powłok z materiałów malarskich (także tiksotropowych), znacznie większa grubość powłoki w porównaniu z natryskiem pneumatycznym oraz mniejsze zapylenie i stężenie par rozpuszczalników.
Wady malowania hydrodynamicznego to: wysokie koszty urządzenia, konieczność opanowania tej techniki malowania i praca z wysokimi ciśnieniami wymagająca wykwalifikowanej załogi.